ارائه یک مدل برنامه ریزی آرمانی جهت ارزیابی پالایشگاه های نفت کشور

مقاله حاضر به موضوع ارزیابی عملکرد پالایشگاه های نفت کشور بر مبنای عملکرد سال های 80 ، 81 ، 82 و 83 پرداخته است. مبنای ارزیابی در این تحقیق مدل سازی با استفاده از مدل های برنامه ریزی در تحقیق در عملیات بوده و بدین منظور از میان مدل های مختلف برنامه ریزی ریاضی یک مدل از ترکیب تکنیک های تحلیل پوششی داده ها و برنامه ریزی آرمانی طراحی و ساخته شده که با دقت به مراتب بیشتری نسبت به مدل های کلاسیک تحلیل پوششی داده ها کارایی و بهره وری پالایشگاه های نفت کشور را اندازه گیری کرده و ضمن رتبه بندی آن ها میزان ناکارایی نسبی و دلایل این ضعف را شناسایی می نماید. این بررسی بر بهره برداری بهینه از فرایندهای پالایشی با توجه به ظرفیت ها و امکانات موجود با هزینه پالایشی کمتر و قابلیت تولید فرآورده های با ارزش افزوده بیشتر تاکید می نماید.